Ik weet hoe het is.
Hoe het is om niet blij te zijn met je lichaam.
Hoe het is om met moeite naar jezelf te kunnen kijken in de spiegel.
Ik weet hoe het is om dwangmatig op de weegschaal te staan, hopend dat het getal weer iets dichter is bij het streefgewicht wat je in je hoofd hebt. En hoe het is om te denken dat je vanaf dát gewicht meer zelfvertrouwen hebt of gelukkiger zult zijn.
Ik weet hoe het is om calorieën te tellen en eten af te wegen.
Ook hoe het is om boos op jezelf te zijn als je teveel hebt gegeten en jezelf de dag erna extra uit te putten met sporten.
Maar ik weet ook hoe het is om zachter over je lichaam te gaan denken.
Om blij te zijn met wat het kan en wat het voor je doet en het niet af te straffen omdat het er niet ‘perfect’ uitziet.
Ik weet hoe het is om weer gewoon te kunnen eten.
Te stoppen met tellen, met wegen, met meten
en vertrouwen te krijgen in dat je kunt aanvoelen wat en hoeveel je nodig hebt.
Hoe het is om meer te kunnen eten dan je wilde,
je schouders op te trekken en te denken: kan gebeuren. En er niet meer aan te denken.
Ik weet hoe het is om te voelen dat je lichaam sterker wordt, je geest vrijer, en je hoofd rustiger.
Hoe het is als je gedachtes je niet meer tegenwerken, maar juist helpen en aanmoedigen.
Deze mooie tekst, eigenlijk gedicht, heb ik gelezen van een collega. Het is net alsof ze over mij schreef. Zo mooi en herkenbaar.
Afsluitend in mijn eigen woorden:
Ik weet hoe het is,
en ik sta heel graag naast je om je aan te moedigen.
Want als ik het kan, dan kun jij het ook.
Wil je lichter door het leven, in balans en zonder het gevoel op dieet te zijn? Neem dan contact op: contact@vitatwist.nl
Liefs Chantal